Araba yada otomobil şehir içi ve şehir dışı karayollarında, insan veya yük taşıma amacıyla kullanılan motorlu araçlardır. Otomobilin hareket edebilmesi için üzerinde bulunan motorun gücüne ihtiyacı vardır. Motor gücünü; buhar, elektrik, gaz, petrol gibi enerji kaynaklarından temin eder. En çok kullanılan güç üreticisi petrol ile çalışan içten yanmalı motorlardır. Arabanın icadı ve seri üretime geçilmesiyle insanların ekonomik ve sosyal yaşayışında değişiklikler meydana gelmiştir.
Otomobilin icadı 300 yıl öncesine dayanır. Kendi gücüyle hareket eden bir araba düşüncesi, 18. yüzyılda makina çağının ilerlemesiyle gerçekleşti. İlk olarak 1705 yılında İngiliz Thomas Newcomen ve 1760 senesinde James Watt, maden ocaklarında kullanılmak üzere, buharla çalışan ve güç üreten ilk makinaları yaptılar. Bunlar buhar motorlarıydı ve sanayi devrimi başlamıştı.
1769 yılında Nicholas Cugnot adındaki bir Fransız soylu, bir buhar makinesi ile çalışan ilk kara taşıtını tasarladı. Cugnot’un araba tasarımı üç tekerlekli, çok büyük bir buhar kazanından sağlanan güçle çalışan buhar motorlu bir araba şeklinde idi. Bu araba saatte yaklaşık olarak 4. 5 kilometre yol alabiliyordu. Her 20 kilometrede bir kazanın doldurulması gerekiyordu.
1789 yılında, Amerikalı Oliver Evans, kendiliğinden hareket eden ilk araba için Amerika’da patent aldı. Bu araç dört tekerlekliydi. Arka tarafındaki pedallı tekerlekler, hem karada hem de suda hareket edebilmesini sağlıyordu. Ağırlığı ise 21 tondu.
1801 senesinde ise İngiliz Richard Trevithick, buharla çalışan ilk otomobili icat etti. Buhar elde edilmesi büyük hacim ve işçilik gerektirdiğinden, daha pratik çözümler üzerinde çalışmalar başladı. Bunu izleyen 60 yıl boyunca, başka mucitler de aynı doğrultudaki çalışmalarını sürdürdüler. Gerçekleştirilen tasarımların çoğu buharlıydı. Ayrıca birkaç tane de elektrikle çalışan model yapılmıştı. Bunlarda büyük akümülatörler vardı. 1860 senesinde Alman August Otto, havagazı ile çalışan ilk otomobili icat etti.
